28/10/15

Το χάπι του ενός δολαρίου


Το «Dallas Buyers Club», η ταινία που χάρισε το βραβείο Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου στον Μάθιου Μακόναχι, περιγράφει τη βάναυση πραγματικότητα που έζησαν οι ασθενείς του AIDS τα πρώτα χρόνια της εξάπλωσης της ασθένειας, καταγράφοντας με μοναδικό τρόπο το κόστος σε ανθρώπινες ζωές εξαιτίας της γραφειοκρατικής δομής του οργανισμού φαρμάκων των ΗΠΑ. Ουσιαστικά, πάνω σε αυτή την ολιγωρία βασίζεται όλο το σενάριο της ταινίας, καθώς ο ηρωικός Μακόναχι αποφασίζει να αναζητήσει «παράνομους» τρόπους προκειμένου να διαθέσει στους ασθενείς το φάρμακο που θα παρέτεινε τη ζωή τους, αντί να αρκεστεί στο εγκεκριμένο φάρμακο των επίσημων Αρχών που ήταν σχεδόν θανατηφόρο. Είναι μία πολύ διδακτική ιστορία για το πώς οι γραφειοκρατίες μπορούν να καταχραστούν την εμπιστοσύνη των πολιτών.
Δύο χρόνια μετά την κυκλοφορία της ταινίας, και συγκεκριμένα τον προηγούμενο μήνα, ολόκληρος ο πλανήτης σοκαρίστηκε στο άκουσμα της είδησης πως ο Μάρτιν Σκρέλι, ιθύνων νους της εταιρείας Turing Pharmaceuticals, αγόρασε τα δικαιώματα του φαρμάκου

Daraprim και αποφάσισε να αυξήσει την τιμή του χαπιού από τα 13,6 δολάρια στα 750 δολάρια. Τα κοινωνικά δίκτυα, οι πολιτικοί, οι εφημερίδες, τα διαδικτυακά μαγκαζίνα στις ΗΠΑ και στον υπόλοιπο κόσμο εξέφρασαν απερίφραστα την αποτροπή τους προς το σύστημα που επιτρέπει σε έναν άνθρωπο να έχει τόσο μεγάλη εξουσία στη ζωή άλλων ανθρώπων. Αρκετοί φυσικά το προχώρησαν ακόμη περισσότερο, μιλώντας για τον ανάλγητο καπιταλισμό, το κίνητρο του κέρδους στην υγεία, και άλλες σοσιαλιστικές δοξασίες.
Για τη συνέχεια Amagi

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.