30 Αυγούστου 1974... η δολοφονική επίθεση εναντίον του Βάσου Λυσσαρίδη κι η δολοφονία του Δώρου

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
www.nikosklitsikas.gr/

Δεν χρειάζεται να...

μιλάμε πολύ εμείς…
Ποτέ δε χρειάστηκε…
Αρκεί να με κοιτάς…
Αρκεί να σε κοιτώ…
Μ’ αυτό το καθάριο βλέμμα που δανειστήκαμε για λίγο από τον ήλιο…

Στην Κύπρο όλα τάσκιαζε η φοβέρα...

Το προδοτικό πραξικόπημα, έργο της αμερικανοκίνητης χούντας των συνταγματαρχών, με αποτέλεσμα την τουρκική εισβολή πραγματοποιούσε τους στόχους της εισβάλλοντας ανενόχλητη στην Κύπρο.

Η χούντα είχε καταρρεύσει κι οι λεγόμενοι «συνετοί και ρεαλιστές», όπως κι οι σημερινοί γνήσιοι συνεχιστές τους, πρόθυμοι για υποταγή ζητούσαν το συμβιβασμό, να δοθεί «γη και ύδωρ», προβάλλοντας το γνωστό: "Δεν υπάρχει άλλη λύση".

Ορισμένοι, «αδιόρθωτοι, ασυμβίβαστοι, απροσκύνητοι» δεν καταθέτουν τα όπλα του αγώνα της Λευτεριάς. Κρατούσαν ψηλά το λάβαρο της αντίστασης και μπροστάρης ο Βάσος Λυσσαρίδης, ο απροσκύνητος σοσιαλιστής που δεν εξαγοράστηκε ως σήμερα από τον νεοφιλελευθερισμό. Ο τελευταίος σοσιαλιστής ηγέτης στην Ευρώπη που δεν προσκύνησε τους "ισχυρούς".

Το πρωί της 30ης Αυγούστου 1974, οι γνωστοί άγνωστοι οπλοφόροι έστησαν ενέδρα, στην καρδιά της Λευκωσίας, κοντά στα Γραφεία του Σοσιαλιστικού Κόμματος ΕΔΕΚ, στο Βάσο Λυσσαρίδη.

Ο τόπος του μαρτυρίου, ένα περίπτερο κοντά στην Πλατεία Ελευθερίας. Ο δολοφόνος ενέδρευσε για το Βάσο Λυσσαρίδη, που βρισκόταν στο αυτοκίνητο μαζί με τον Οργανωτικό Γραμματέα της ΕΔΕΝ Δώρο Λοΐζου και τη σύζυγό του, αλλά ο δολοφόνος αστόχησε.

Ο Βάσος Λυσσαρίδης και η γυναίκα του Δώρου επέζησαν.

Ο Δώρος κείτονταν νεκρός.

Με την απόπειρα δολοφονίας του Βάσου Λυσσαρίδη, ξένοι και ντόπιοι συνωμότες, προσδοκούσαν τον αποκεφαλισμό του αντιστασιακού κινήματος, που θα διευκόλυνε την επιβολή μιας λύσης τουρκοποίησης της Κύπρου, χωρίς την ενοχλητική αντίδραση της αντιστασιακής ηγεσίας.

Οι σφαίρες δεν βρήκαν το στόχο τους, αλλά το εκλεκτό παλικάρι της Κύπρου, ο αγωνιστής ποιητής Δώρος Λοΐζου, έπεφτε νεκρός.

Με τα μαλλιά ριγμένα πίσω, με το ματωμένο πρόσωπο ανάποδα φυτευόταν στο χώμα για να γίνει κήρυκας και σηματοδότης στον αγώνα που θα ακολουθούσε και που ακόμα και σήμερα συνεχίζεται, ώστε να αποτραπούν νέα προδοτικά σχέδια Ανάν, που τα έχουν βαπτίσει "διζωνική".

Γέννημα θρέμμα του λαού, διανοούμενος μαζί και αγωνιστής, εραστής της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής ιστορίας, σοσιαλιστής και πάνω απ’ όλα ποιητής.

Ένας «επικίνδυνος ποιητής» για το κατεστημένο, την αδικία, τους αμερικανοτσολιάδες και γερμανοτσολιάδες.

Προφητικοί οι στίχοι του Δώρου...

να πυροβοληθεί χωρίς προειδοποίηση

«φρουρός στις αυλάδες του κόσμου

με την αγάπη για όπλο του

και τους στίχους φυσέκια»

Έφυγε ο Δώρος της Αντίστασης και του αγώνα, ο Δώρος της ποίησης και του οράματος.

Η δολοφονία του μήνυμα και υποθήκη για συνέχιση και καταξίωση ενός αγώνα που δεν έχει ακόμα δικαιωθεί.

Σήμερα, μετά από 42 χρόνια, συνεχίζεται η κατοχή της μαρτυρικής Νήσου, οι κίνδυνοι για ολοκληρωτικό, εθνικό αφανισμό όχι μόνον δεν έχουν εξαλειφθεί, αλλά μέσα από μνημόνια και τη δικτατορία των τραπεζών προχωρούν σε οριστικό διαμελισμό της μαρτυρικής Κύπρου και βρίσκουν σύμφωνους τους «συνετούς και ρεαλιστές»...

Σήμερα, που η κατοχή ντροπιάζει τον ελληνισμό, αλλά δεν ενοχλεί τους "πολιτισμένους" της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η θυσία του Δώρου παραμένει αδικαίωτη...

Αποτελεί χρέος η συνέχιση της αντίστασης και του αγώνα.

Αυτό είναι το νόημα και η επιταγή από την υπέροχη θυσία του Δώρου Λοΐζου.

Αυτό είναι το πατριωτικό-δημοκρατικό-αριστερό καθήκον για το σήμερα και το αύριο.

"Πάντως εμείς θα τους αντισταθούμε.

Όποιοι κι αν είναι. Όσο δυνατοί κι αν είναι"

Δώρος Λοίζου

Κηδεία Δώρου:

Υ.Γ. Με τιμά η αγάπη κι η φιλία με τον γιατρό...
Δύο πρόλογοι του σε βιβλία μου με κάνουν περήφανο που βρέθηκα μαζί του, σεμνός μαθητής μπροστά στο Δάσκαλο της Λευτεριάς και της Αντίστασης.
- Το ελληνικό φοιτητικό κίνημα και ο αντιδικτατορικός αγώνας στην Ιταλία
- Κώστας Τσίμας - Σελίδες ΖωήςΑγώνες για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία

 

Νάπολη Ιταλίας, 24 Μάη 1982 - Εκδήλωση για το Κυπριακό

Βάσος Λυσσαρίδης, Gianni Palumbo - Γερουσιαστής, Νίκος Κλειτσίκας... πριν 34 χρόνια... πάντα για τη μαρτυρική Κύπρο μας

«Οι αναμνήσεις είναι η δύναμή μας.
Ας μην αφήσουμε ποτέ να σβηστούν από τη μνήμη
οι ηρωικοί σταθμοί της Ιστορίας μας
κι όταν η νύχτα επιχειρεί να ξανάρθει,
εμείς ας βάλουμε φωτιά στις μεγάλες επετείους,
όπως θα ανάβαμε πυρσούς»
Βίκτωρ Ουγκό, από γράμμα στον Λουί Μπλανκ (1877)

http://www.press-gr.com/2016/08/30-1974.html