30/11/16

Κυπριακό - Φταίει ο Χατζηπετρής - Πάντα μας «φταίν' οι άλλοι»

Στα 42 χρόνια της αδιέξοδης πολιτικής που ακολουθούμε ως πλευρά, έχουμε καταλήξει άπειρες φορές σε ναυάγια των «διαπραγματεύσεων». Ο λόγος είναι προφανής: Ήδη από το 1974, σε μια προφανέστατα λανθασμένη επιλογή στρατηγικής, μπήκαμε σε έναν ατέρμονα και αντιπαραγωγικό διάλογο, όχι με την Τουρκία που εισέβαλε και κατέχει την Κύπρο, αλλά με τους εγκάθετούς της, τους οποίους αναγορεύσαμε, βλακωδώς, σε εκπροσώπους της τουρκικής κοινότητας, παραγνωρίζοντας ότι και οι Τουρκοκύπριοι είναι θύματα της εισβολής και της κατοχής.
Το μεγαλύτερο αγκάθι στο Κυπριακό, όπως αποδείχθηκε όλα αυτά τα χρόνια, είναι ίσως η εμμονή στην άθλια θέση (που μας επέβαλαν οι Αγγλοαμερικανοί) ότι θα πρέπει πρώτα να διχοτομηθεί η Κύπρος σε δύο ζώνες, σε δύο δηλαδή «ισότιμα και συνεταιριστικά συνιστώντα κράτη», τα οποία θα ενωθούν -όσο τους επιτρέπει η «διζωνικότητα»- προκειμένου να ιδρύσουν το νέο «συνεταιριστικό κράτος» (τέτοιο κράτος δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο).

Ένα κράτος που θα πρέπει να ανεχθεί τις δεκάδες χιλιάδες των εποίκων, που θα πρέπει να ανεχθεί στο διηνεκές τη διαίρεση και τον διαχωρισμό. Όλα «πολιτικά ίσα»: βαφτίζουμε το κρέας ψάρι, εξισώνοντας τα κατεχόμενα με τα ελεύθερα εδάφη της Δημοκρατίας, το 18% με το 82% του λαού, τους εποίκους με τους Τουρκοκύπριους, την πολιτική ισότητα με την αριθμητική ισοπέδωση κ.ά.

Έχουμε καταργήσει τη δημοκρατική αρχή και πανανθρώπινη συνισταμένη «ένας άνθρωπος μια ψήφος», απαξιώνουμε τα ανθρώπινά μας δικαιώματα προκειμένου να «δουλέψει» η ΔΔΟ, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι αυτή δεν έχει «δουλέψει» πουθενά στον κόσμο και ότι στην ουσία αποτελεί εφεύρημα για πλήρη έλεγχο της Κύπρου μέσω της διαίρεσής της.

Κι όλα αυτά για να συνεχίσει ένας διάλογος αποτυχημένος εκ των προτέρων και να μας προκύψει ένα κράτος που για να λειτουργήσει θα πρέπει να έρθει ο κόσμος ανάποδα: βέτο, εγγυήσεις, κληρώσεις, ομοφωνίες, ειδικές και ξεχωριστές πλειοψηφίες, εγκρίσεις και Κύριος οίδεν άλλον τι.

Στην ουσία καλούμαστε να διχοτομήσουμε και να καταργήσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία αγοράζοντας ελπίδα, από τους ίδιους τους θύτες μας. Σκοπίμως αφήνεται ο λαός στο σκότος της αμάθειας, προκειμένου να μειωθούν οι αντιστάσεις του.
Χαρακτηριστικό δείγμα της αδιέξοδης πολιτικής μας είναι ότι πριν από ένα μήνα διακηρύτταμε ως πλευρά ότι δεν θα δεχτούμε εγγυήσεις, ότι η Μόρφου θα ήταν κόκκινη γραμμή, πως δεν συζητούσαμε επιστροφή λιγότερων των 100.000 προσφύγων και ότι δεν θα δεχόμασταν λύση με παραμονή τουρκικών στρατευμάτων.

Υποχωρούμε - υποχωρούμε και μόλις διαπιστώνουμε ότι το θηρίο δεν ικανοποιείται και ότι θέλει κι άλλα - κι άλλα, μας φταίει ο Κοτζιάς και ο Χατζηπετρής, όπως μας έφταιξε παλαιότερα ο Μακάριος, ο Κυπριανού, ο Δούντας και ο Τάσσος.
Το μόνο θετικό στην όλη υπόθεση είναι ότι υπάρχουν δυνάμεις σε Κύπρο και Ελλάδα που έχουν το θάρρος να αποκηρύξουν τη διαίρεση και τον διαχωρισμό και να επιμείνουν στην εφαρμογή της δημοκρατικής λύσης.

Είναι γι' αυτόν τον λόγο που οι θέσεις του ΚΚΕ και της «Λαϊκής Ενότητας» αλλά και η μέχρι στιγμής συνέπεια που επιδεικνύει ο Πρωθυπουργός Τσίπρας και ο ΥΠΕΞ Κοτζιάς είναι το φως που τείνει να φωτίσει το ζοφερό και σκοτεινό περιβάλλον στο οποίο λειτουργεί το Κυπριακό.

Υ.Γ.: Θυμάστε που λέγαμε πριν από κάποια χρόνια πως δεν δεχόμαστε παραμονή των εποίκων; Τους δεχτήκαμε τελικά όλους...

ΚΩΣΤΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Αναπληρωτής Πρόεδρος ΕΔΕΚ, Βουλευτής Λευκωσίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.