20/8/17

Η «Ελληνική Επιχείρηση» του Στάλιν


Η 15η Δεκεμβρίου του 1937 θεωρείται η ημέρα που ο όρος «Ελληνας» μετατράπηκε σε πολιτική κατηγορία και οδήγησε σε μαζικές συλλήψεις κατά των μελών της ελληνικής μειονότητας στη Σοβιετική Ενωση. Οι διώξεις συμπεριέλαβαν όλους τους άρρενες Ελληνες ανεξάρτητα από την πολιτική ή κοινωνική τους θέση.
Συνελήφθη όλη η ελληνική ηγετική ομάδα που αποτελείτο από πιστά μέλη του Κομμουνιστικού Κόμματος. Συνελήφθησαν τόσο οι ντόπιοι Ελληνες (Μαριουπολίτες, Πόντιοι, απόγονοι των παλιών μεταναστών από τον ελλαδικό χώρο), όσο και οι πολιτικοί πρόσφυγες από Ελλάδα -μέλη και φίλοι του ΚΚΕ- που είχαν καταφύγει στη Σοβιετική Ενωση για να αποφύγουν τις πολιτικές διώξεις που είχαν ξεκινήσει με το Ιδιώνυμο (1928) και εντάθηκαν την περίοδο της δικτατορίας του Ιωάννη Μεταξά. 
Με το Διάταγμα-Ντιρεκτίβα 50215 που έφερε την υπογραφή του επικεφαλής της Κρατικής Ασφάλειας (ΝΚVD) Νικολάι Γιεζόφ, η ελληνική σοβιετική μειονότητα είχε θεωρηθεί ύποπτη. Σύμφωνα με αυτήν την αντίληψη, η εθνοτική καταγωγή ταυτιζόταν με πολιτικό αδίκημα. 
Υπολογίζεται ότι η Ασφάλεια συνέλαβε 15.000 πολίτες ελληνικής καταγωγής. Ενα σημαντικό τμήμα της μειονότητας, που προερχόταν από τις περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και είχε εγκατασταθεί στην ΕΣΣΔ εξαιτίας της Μικρασιατικής Καταστροφής, βίωνε για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια μια παρόμοια κατάσταση, καθώς λίγα χρόνια πριν είχε βρεθεί στο στόχαστρο των Νεότουρκων εθνικιστών. 
Η πολιτική αυτή της συλλογικής ευθύνης λόγω της ένταξης σε μια εθνοτική ομάδα και της ενοχοποίησης της πολιτισμικής ταυτότητας, θα αποτελέσει βασικό άξονα της σταλινικής πολιτικής κατά συγκεκριμένων μειονοτικών ομάδων. 

Για τη συνέχεια Kathimerini

6 σχόλια:

  1. κ. Βλάση Αγτζίδη.
    Εσείς με την ποντιακή καταγωγή και την μακροχρόνια επιστημονική έρευνα του ποντιακού ζητήματος και ειδικά τα γεγονότα στην Ρωσία - Σοβιετική Ένωση δώσατε ένα αντικειμενικό ιστορικό κείμενο για το δράμα των ποντίων.
    Υποθέτω ότι εδώ κάνατε ένα λάθος εκτιμώντας ότι οι σχολιαστές ενδιαφέρονται για τα ιστορικά γεγονότα με του πόντιους Έλληνες στην Σοβιετική Ένωση. Δυστυχώς σημαντικό μέρος των σχολιαστών εμφανώς ενδιαφέρεται να προβάλλει εγκληματικές και μόνο ενέργειες των κομμουνιστών (υπαρκτές ή όχι) για να καλλιεργήσει τον αντικομμουνισμό και μόνο.Και αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Ο φασίστας ο ναζί ο ακροδεξιός συνήθως δεν αυτοπροσδιορίζεται γιατί ο φασισμός ο ναζισμός και η ακροδεξιά αντίληψη κατά συντριπτική πλειοψηφία απορρίπτονται από τον Ελληνικό λαό. Μόνο μέσω του αντικομμουνισμού μπορούν αυτοί εμμέσως να δείξουν πόσο «καλός» είναι ο φασισμός ο ναζισμός η ακροδεξιά.Πόσο όμως αντικειμενικός μπορεί να είναι κάποιος που επιμένει να λατρεύει πολιτικά τον ψυχοπαθή δικτάτορα Παπαδόπουλο, τον Ι Μεταξά, τον Χίτλερ κλπ.
    Δυστυχώς κ Αγτζίδη η αντικειμενικότητα και η ιστορία ευδοκιμεί μόνο σε δημοκρατικό περιβάλλον που το απεχθάνονται κάποιοι όπως απεχθάνεται ο διάβολος το λιβάνι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρήστο
      σου απαντώ ως διαχειριστής
      Επειδή κατατάσσεις όποιον επεικρίνει το κομουνιστικό καθεστώς εκεί που τον κατατάσσεις, έχω να σημειώσω τα εξής:
      Κατ' αρχάς δημοκρατικό περιβάλλον υπάρχει μόνο σε δημοκρατικά πολιτεύματα.
      Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα δεν επιτρέπουν την ελεύθερη έκφραση.
      Αυτό έχει αποδείξει η ιστορία.
      Δεν είναι αξίωμα αυτό που λες για την κριτική στο κομμουνιστικό καθεστώς.
      Ο κάθε δημοκρατικός πολίτης, έχει υποχρέωση να είναι αντίθετος με ολοκληρωτικά καθεστώτα.
      Ο κομμουνισμός, ήταν ολοκληρωτικό καθεστώς και δεν έχει σχέση με τη δημοκρατία.
      Στην Ελλάδα τα κάναμε σαλάτα και ταυτίσαμε τους κομμουνιστές και την Αριστερά με τη δημοκρατία.
      Καμία σχέση.
      Ο ναζισμός το ίδιο, είναι ολοκληρωτικό σύστημα.
      Φυσικά τα δυο καθεστώτα δεν ήταν ίδια, σε καμία περίπτωση.
      Απλά, είχαν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά όσον αφορά τον ολοκληρωτικό τους χαρακτήρα, την απαγόρευση λειτουργίας κομμάτων, την απαγόρευση εκλογών, τον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασςη κλπ.
      Φυσικά είχαν και τεράστιες διαφορές.
      Άλλα πρέσβευε και επεδίωκε ένα κομμουνιστικό καθεστώς, που συναδέλφωνε τους λαούς στη βάση των κοινών δικαιωμάτων των εργαζομένων στην πάλη εναντίον του καπιταλισμού και άλλα ένα ναζιστικό, όπου επικρατούσε η ρατσιστική ιδεολογία.
      Τα γράφω απλά, για να μην υπεισέλθουμε σε ιδεολογικά ζητήματα.

      Διαγραφή
  2. κ. Σάββα Καλεντερίδη.
    1)Σε καμιά απολύτως παρέμβαση μου δεν δίνω το δικαίωμα να με χαρακτηρίσει οποιοσδήποτε ως κομμουνιστή, φιλομομμουνιστη κλπ.Με δυο λόγια δεν είμαι υμνητής του κομμουνισμού τουλάχιστον όπως εφαρμόσθηκε στην Σοβιετική Ένωση και στα «σύμμαχα » κράτη
    2)Επικρίνω και αντιδρώ με τα αντικομμουνιστικά γραπτά επειδή και μόνο τα πιο πολλά από αυτά σαφέστατα εμπεριέχουν την ακροδεξιά, τον φασισμό, τον ναζισμό. Όμως είναι δύσκολο να προπαγανδίσει κάποιος ευθέως την ακροδεξιά τον φασισμό τον ναζισμό, έστω και αυτήν την εποχή που είναι της «μόδας» ο αντικομμουνισμός κυρίως από ακροδεξιούς.
    3)Συνήθως οι ,αντικομμουνιστές περιορίζονται στην καταδίκη του κομμουνισμού που ουσιαστικά αυτοκαταργήθηκε. Αυτοί όμως οι αντικομμουνιστές δεν μιλούν για τον φασισμό δεν μιλούν για την ακροδεξιά που υπάρχουν και παραμένουν ως απειλή για την αστικοδημοκρατική κοινοβουλευτική δημοκρατία μας. Πόσο δημοκράτες μπορεί να είναι αυτοί που βγάζουν σπυράκια με τον ανύπαρκτο πλέον κομμουνισμό και υμνολογούν τον Παπαδόπουλο κλπ:
    4)Εκτιμάς ότι τα κάναμε σαλάτα που ταυτίσαμε τους κομμουνιστές και την αριστερά με τη Δημοκρατία. Όμως οι κομμουνιστές είναι ένα μέρος της αριστεράς, και κανείς δεν είναι αντικειμενικός αν θεωρεί την αριστερά στο σύνολό της ως αντιδημοκρατική. Το ίδιο ισχύει και για την δεξιά. Είναι άδικο να ισχυριζόμαστε ότι η δεξιά στο σύνολό της είναι αντιδημοκρατική.
    Σε ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σου, εγώ με τη σειρά μου προσπάθησα να διευκρινίσω
    ορισμένα , και εκτιμώ ότι τελικά δεν διαφωνείς με αυτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χρήστο
      δεν λέω ότι είναι καλύτερη η δημοκρατία από τον κομμουνισμό.
      Θεωρητικά μιλάω.
      Ο κομμουνιστής και ο σοσιαλιστής, δεν είναι δημοκράτης.
      Είναι αυτό που λέει το όνομα του καθενός.
      Δημοκράτης είναι αυτός που πιστεύει στο πολίτευμα της δημοκρατίας, στο οποίο δεν έχει θέση ο κομμουνισμός και ο σοσιαλισμός.
      Την έννοια της δημοκρατίας την καπηλεύονται πολλοί, γιατί έχει βαριά ιστορία και την χρηισμοποιούν για να κρύψουν τις αδυναμίες και τις πομπές τους.
      Πολλοί.
      Όμως στην Ελλάδα οι αριστεροί το παράκαναν.
      Γι' αυτό είπα ότι τα κάναμε σαλάτα.
      Ας λέει ο καθένας αυτό που είναι με θάρρος.
      Κομμουνιστής, σοσιαλιστής, φασίστας ή δεν ξέρω γω τι.
      Όμως για να λέει ότι ειναι δημοκράτης, κυριολεκτικά, πρέπει να πιστεύει στην πραγματική δημοκρατία.

      Διαγραφή
    2. @ Χρηστος.21 Αυγ.2017 6.44 μμ.
      Αγαπητε φιλε,στην παραγραφο 1 του σχολιου σου,τα ειπες ολα.
      Θυμαμαι τους καβγαδες ΚΚΕ και ΚΚΕεσωτ. για τον Σταλιν και τα κατορθωματα του.
      Η διαφωνια συν τοις αλλοις ηταν οτι το εσωτ. ισχυριζοταν οτι δεν ηταν υμνητης του κομμουνισμου τουλαχιστον οπως εφαρμοστηκε στην ΕΣΣΔ και τα συμμαχα κρατη.
      Απλοικος ο χαρακτηρισμος σου οτι οποιος ειναι αντικομμουνιστης αυτοματως ειναι ακροδεξιος,παρ'ολο που ο Σαββας στο εξηγει.
      Πιστεψε με,υπαρχουν και ανθρωποι που πιστευουν στην Δημοκρατια και δεν ειναι ναζιστες,φασιστες,κομμουνιστες,δωδεκαθειστες και οτιδηποτε αλλο που τελειωνει σε -στες.
      Φιλικα.

      Διαγραφή
  3. κ. Σάββα Καλεντερίδη
    -Κατά τα γραφόμενα σας «ο κομμουνιστής και ο σοσιαλιστής δεν είναι δημοκράτης»
    Εδώ ας ξεχωρίσω τον κομμουνιστή επειδή κατά μια άποψη ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός του κομμουνισμού δεν μπορεί να είναι γνήσια δημοκρατική έκφραση.
    Όμως ο σοσιαλισμός στα ελληνικά μεταφράζεται ως κοινονισμός, που σημαίνει ένα σύστημα κοινωνικό που εξυπηρετεί όλη την κοινωνία και όχι μέρος της , ένα σύστημα που η κοινωνία ψηφίζει και επιλέγει ανάμεσα σε αντίπαλα κόμματα.. Αυτό το -ασαφές ίσως για κάποιους -σύστημα κανείς δεν δικαιούται να το χαρακτηρίζει ως αντιδημοκρατικό , επειδή η Σοβιετική Ενωση ονομάζονταν Ένωση σοβιετικών σοσιαλιστικών δημοκρατιών.
    -Γράφετε ότι «ο δημοκράτης πιστεύει στο πολίτευμα της δημοκρατίας, στο οποίο δεν έχει θέση ο κομμουνισμός και ο σοσιαλισμός» Μα τότε κ. Καλεντερίδη τι δημοκρατία είναι αυτή που δεν σου επιτρέπει να ψηφίσεις ένα κόμμα που από τις καταστατικές του αρχές δηλώνει ότι λειτουργεί στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας:
    Να σας ρωτήσω κάτι πιο απλό. Ο Κ Καραμανλής το 1974 νομιμοποίησε το κομμουνιστικό κόμμα , νομιμοποίησε βέβαια και το κόμμα του Α Παπανδρέου που εμφανίσθηκε ως σοσιαλιστικό. Τι θα πούμε τώρα . Ότι ο Καραμανλής ήταν κομμουνιστής ή σοσιαλιστής:
    -Γράφετε ότι « στην Ελλάδα οι αριστεροί το παράκαναν» Υποθέτω ότι εννοείτε με αντιδημοκρατικές πράξεις. Σας θυμίζω ότι αμέσως μετά τον εμφύλιο που εισήλθε η ΕΔΑ στη βουλή , ο Κ.Τσάτσος φίλος με τον Η. Ηλιού του είπε και ιδίαν ότι «θα σας ταράξουμε στην παραβατικότητα και εσείς τι θα κάνετε:» ο Η. Ηλιού του απάντησε «θα σας ταράξουμε στη νομιμότητα» Αυτό έγινε πράξη και κανείς δεν το αμφισβητεί.
    - Να κλείσω με την τελευταία φράση σας «για να λέει ότι είναι δημοκράτης κυριολεκτικά πρέπει να πιστεύει στην πραγματική δημοκρατία» Συμφωνώ απόλυτα και προσθέτω ότι οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν - μόνο για τους Αθηναίους όχι τους δούλους- μια μορφή πραγματικής δημοκρατίας που ανακαλούσαν με την ψήφο τους αυτούς που δεν εφάρμοζαν αυτά που υποχρεούνταν. Έτσι κανένας κατεργάρης δεν κυβερνούσε πχ για μια τετραετία .Σήμερα αυτού του είδους τη δημοκρατία αρκετοί την χαρακτηρίζουν άμεση δημοκρατία έναντι της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας που έχουμε.
    ΥΓ. Με το πες πες σε λίγο θα πούμε και οι δυο.«και να αδελφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα- ήσυχα και απλά. Καταλαβαινόμαστε τώρα , δεν χρειάζονται περισσότερα»

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.