Νίκος Κοτζιάς και Ταγίπ Ερντογάν κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου προέδρου στην Αθήνα (φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ / Ορέστης Παναγιώτου)
Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς έκανε μια δήλωση («Την επόμενη φορά η απάντηση [στην Τουρκία] δεν θα είναι ειρηνική») που ικανοποίησε μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης. Το πρόβλημα, με τη δήλωση, είναι πως αν υπάρξει επόμενη φορά –που θα υπάρξει– θα πρέπει αυτά που είπε ο υπουργός, να εφαρμοστούν. Αν και πάλι ποιήσουμε την νήσσαν χάνουμε ένα ακόμη μέρος της αποτρεπτικής μας δυνατότητας.
Διότι αποτροπή σημαίνει πως όταν προειδοποιούμε για κάτι το υλοποιούμε και έχει αποτέλεσμα.
Άρα, η δήλωση του υπουργού Εξωτερικών αναδεικνύει δύο ζητήματα: το ένα είναι η συνέπεια λόγων και έργων και το άλλο η δυνατότητα να υλοποιήσουμε όσα οι επίσημοι εκπρόσωποι του κράτους δηλώνουν. Στις εξωτερικές σχέσεις, και ιδιαιτέρως στις σχέσεις με την Τουρκία, οι δηλώσεις χρειάζονται προσοχή. Ό,τι λέμε, το εννοούμε.
Η κρίση που ζήσαμε τις τελευταίες ημέρες με την Τουρκία θα επαναληφθεί με υπαιτιότητα της γειτονικής χώρας για πολλούς λόγους. Όλα συγκλίνουν στην εκτίμηση αυτή. Και το ερώτημα είναι πώς αναχαιτίζεται η επιθετικότητα της Τουρκίας χωρίς καταφυγή σε πολεμική αναμέτρηση. Διότι μια πολεμική σύγκρουση θα είναι μεν καταστροφική και για τις δύο χώρες, αλλά θα επηρεάσει βαρύτερα την Ελλάδα και τον ελληνισμό. Άρα, πρέπει να την αποκλείσουμε.
Ο ρητός αποκλεισμός της πολεμικής αναμέτρησης δεν μειώνει τη δυνατότητα αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας. Θα δούμε γιατί.
Γιατί γίνεται η εκτίμηση επανάληψης φαινομένων κρίσης; Για τους εξής τρείς λόγους: Ο πρώτος είναι η κυρίαρχη ιδεολογία στη γειτονική χώρα. Η Τουρκία ουδέποτε λειτούργησε ως Δυτικού τύπου δημοκρατία. Κάποιες παραχωρήσεις έγιναν σε μια σκληρή εθνικιστική ιδεολογία που άλλοτε εκφράστηκε με τα χαρακτηριστικά του κεμαλισμού και άλλοτε του ισλαμισμού. Η σημερινή σύνθεσή της τα έχει όλα. Έχει ισλαμισμό, όπως εκφράζεται από τον Ερντογάν και τους ακολούθους που του απέμειναν, έχει κεμαλισμό όπως εκφράζεται από τους κεμαλιστές στρατιωτικούς που συνεργάζονται μαζί του, και έχει τα παραδοσιακά φασιστικά χαρακτηριστικά, αυτά που θαύμαζαν οι Γερμανοί στην ιδεολογία και πρακτική του Κεμάλ, την οποία εν πολλοίς υπαγόρευσαν και βοήθησαν στην υλοποίησή της. Αυταρχισμό, ακραίο εθνικισμό, εθνική εκκαθάριση.
Η τριπλή αυτή σύνθεση είναι προβληματική για τους γείτονες της Τουρκίας, αλλά είναι, πλέον, καταστρεπτική για την ίδια την Τουρκία. Μπορεί να απέδωσε έως σήμερα, δεν έχει όμως άλλα περιθώρια να συνεχίσει να αποδίδει. Κρατά τη χώρα σε έναν αναχρονισμό ο οποίος θα της κοστίσει ακριβά. Η έξοδος από τις πολεμικές περιπέτειες στις οποίες την έχει οδηγήσει θα επιφέρει καίριο πλήγμα, ακόμη και στην εδαφική της ακεραιότητα.
Ούτε η ιδεολογία του ισλαμοκεμαλοφασισμού ούτε η Τουρκία ως κρατική υπόσταση με τα σημερινά δεδομένα –και κυρίως με τη σημερινή συμπεριφορά– βοηθούν στην αναζήτηση μιας νέας ισορροπίας στην περιοχή. Το αδιέξοδο στο οποίο οδηγούνται οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις το επιβεβαιώνει. Η Τουρκία με την κυρίαρχη ιδεολογία που έχει καλλιεργήσει στην κοινωνία της δεν μπορεί να αποδεχθεί τις αλλαγές που συντελούνται. Η απομόνωσή της θα αποβεί μοιραία, πρωτίστως για την ίδια.
Ο δεύτερος λόγος που θα ξαναζήσουμε φαινόμενα κρίσης Ελλάδας-Τουρκίας είναι το στρατιωτικό της δόγμα και η πολιτική της στην περιοχή.
Η Τουρκία στην προσπάθειά της να διχοτομήσει το Αιγαίο στον 25ο Μεσημβρινό (περνά από το μέσον του Αιγαίου) επιχειρεί να γκριζάρει περιοχές που ανήκουν στην ελληνική κυριαρχία. Τα Ίμια είναι μια τέτοια περίπτωση. Προκειμένου να πετύχει το στόχο της, φθάνει μέχρι του σημείου να διακινδυνεύει ρήξη στρατιωτικού χαρακτήρα με την Ελλάδα. Διότι στην περίπτωση που εμβόλιζε το λιμενικό σκάφος στα Ίμια και υπήρχαν νεκροί, θα ήταν πολύ δύσκολο να μην κλιμακωθεί η κρίση.
Τα Ίμια, όμως, για την Τουρκία είναι μόνο η αρχή. Δεν την βοηθούν στην προσπάθειά της να διχοτομήσει το Αιγαίο. Χρειάζεται και άλλα νησιά. Τα έχει προσδιορίσει. Είναι τα 18 νησιά των οποίων αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία. Η δυναμική της...
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news
Κραταμε κυρα Δεσποινα,τσιριζε ο Ζηκος στην γνωστη ταινια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤωρα δεν υπαρχει οχι κυρα Δεσποινα αλλα και ο Κιτσαρας ειναι ολοκληρο ντερεκι.
Θα πεσει πολυ ξεφτιλα και οχι τιποτα αλλο αλλα δεν πηραμε μαυρο υποκαμισο οπως ελεγε ο Ζηκος του κυρ Παντελη.
Θα γελασει και το παρδαλο κατσικι.